എന്റെ ചേച്ചി കവിത എഴുതും. സാഹിത്യപരമായി വരണ്ടുണങ്ങിയ പാരമ്പര്യം ആയതിനാലും Genetic ലെവലില്‍ കവിത എഴുതുന്നതിനുള്ള DNA കൊടുക്കുവാന്‍ Daadiyum mummiyum മറന്നുപോയതിനാലും വളരെ കഷ്ടപ്പെട്ട് കവിത എഴുതേണ്ടി വരുന്ന ഒരു പാവം സാഹിത്യകാരിയാണ്‌ എന്റെ ചേച്ചി റൂബി.കെ.എസ്‌. മലയാളം MA പഠിക്കണം, കലാമാന്ധലത്തില്‍ പോയി ഡാന്‍സ് പഠിക്കനമെന്നെല്ലാം പറഞ്ഞിരുന്ന ചേച്ചിയെ പിടിച്ചു വീട്ടുകാര്‍ തൊഴില്‍സാധ്യതകള്‍ മുന്‍ നിര്‍ത്തി ഡിഗ്രിക്ക് Maths എടുപ്പിച്ചു. ജിലേബി മീന്‍കറി കൂട്ടി കഴിക്കാന്‍ കിട്ടിയാല്‍ ഉണ്ടാകുന്ന സന്തോഷത്തില്‍ ചേച്ചി Maths പഠിച്ചു(പാസായി). മാതൃഭൂമിയില്‍ കവിത അച്ചടിച്ചു വരണമെന്ന് ചേച്ചിയുടെ ഭയങ്കര (അത്യാ)ആഗ്രഹമായിരുന്നു. But ഇനിയും കവിതകള്‍ അയച്ചു തന്നാല്‍ fine അടക്കേണ്ടിവരുമെന്നു മാതൃഭൂമിയില്‍ നിന്നും കത്ത് വന്നതോടെ ചേച്ചി Decent ആയി. അതോടെ അനാഥരായ കുറെ കവിതകളിനിന്നോന്നെടുത്തു ഞാന്‍ പോസ്റ്റുന്നു . എന്റെ ചേച്ചിക്ക് വേണ്ടി.
എങ്കിലും...
അന്നെന്തു ചൊല്ലി എന്നെ വിളിച്ചു നീ,
മൌനതിലെല്ലേം ഒളിപ്പിച്ചു ഞാന്‍
മിഴികള്‍ നനഞ്ഞീല, മൊഴികള്‍ പിടഞ്ഞീല
നെഞ്ജകം കത്തി എരിഞ്ഞു നിന്നു
ഇന്നീ സന്ധ്യയില്‍, അമ്പലമുറ്റത്ത്‌
എന്തിനു നീയെന്‍ മുന്‍പില്‍ വന്നു
നൊമ്പരമല്ലോ നിന്നോര്‍മകള്‍
ചെങ്കോടിക്കൊപ്പം ജ്വലിക്കുന്ന വാക്കുകള്‍
വാഴ്ത്തി ഞാനും രക്ത പുഷ്പങ്ങളെ
ഇല്ലാത്ത ദേവനെ പൂജിചോരെന്നെ നീ
വിഡ്ഢിയെന്നന്നു വിളിച്ചതില്ലേ
എന്‍ പ്രണയത്തിന്റെ ചെന്നീരില്‍ മുക്കി നീ
നിന്‍ കൊടിക്കൂരക്കു വര്‍ണമെകി
അമ്മതന്‍ നിറയുന്ന കണ്‍കളേ)
തോല്പ്പിച്ചതന്നും പതിവുപോലെ
കാലമില്ലിനിയും കാത്തിരിക്കനെന്നു
ചൊല്ലിയ നിമിഷം മറന്നുപോയോ?
സീമന്തരേഖയില്‍ കുങ്കുമം വീണു
പോറ്റിയോര്‍ക്കെല്ലാം പറക്കമുറ്റി
ഇന്നീ സന്ധ്യയില്‍, അമ്പലമുറ്റത്ത്‌
എന്തിനു നീയെന്‍ മുന്‍പില്‍ വന്നു
അഗ്നിയിന്നില്ല തിളയ്ക്കുന്ന കണ്‍കളില്‍
അലകലടങ്ങിയ സാഗരമോ
നിന്‍ വഴിത്താരയില്‍ പാഥേയം ആകുവാന്‍
ഇന്നുനീയേന്നെ ക്ഷണിക്കയാണോ?
സീമന്തരേഖയില്‍ രക്തം പോടിഞ്ഞുവോ
താലിയിലിന്നേന്‍ വിരലമര്ന്നൊ
ഇല്ല സതീര്‍ത്യ പൊറുക്കുക നീ
ഞാന്‍ ധ്യാനിച്ച നീ എങ്ങോ പോയ്മറഞ്ഞു
ഞാന്‍ പൂജിച്ച വിപ്ലവം പോയ്മറഞ്ഞു
നൈവേധ്യമിന്നും വലം കയ്യിലുന്ടെന്‍
ഇടം കയ്യില്‍ പാറുന്ന ചെംകൊടിയും
എങ്കിലും...ഇന്നീ സന്ധ്യയില്‍, അമ്പലമുറ്റത്ത്‌
എന്തിനു നീയെന്‍ അരികില്‍ വന്നു
എങ്കിലും...
അന്നെന്തു ചൊല്ലി എന്നെ വിളിച്ചു നീ,
മൌനതിലെല്ലേം ഒളിപ്പിച്ചു ഞാന്‍
മിഴികള്‍ നനഞ്ഞീല, മൊഴികള്‍ പിടഞ്ഞീല
നെഞ്ജകം കത്തി എരിഞ്ഞു നിന്നു
ഇന്നീ സന്ധ്യയില്‍, അമ്പലമുറ്റത്ത്‌
എന്തിനു നീയെന്‍ മുന്‍പില്‍ വന്നു
കണ്ണില്‍ തീയില്ല ..മൊഴികളില്‍ അമ്പില്ല..
സ്നേഹം തുളുമ്പും മൌനം മാത്രം.
അന്നു കലാലയമേകിയ നനവാര്‍ന്ന നൊമ്പരമല്ലോ നിന്നോര്‍മകള്‍
ചെങ്കോടിക്കൊപ്പം ജ്വലിക്കുന്ന വാക്കുകള്‍
വാഴ്ത്തി ഞാനും രക്ത പുഷ്പങ്ങളെ
ഇല്ലാത്ത ദേവനെ പൂജിചോരെന്നെ നീ
വിഡ്ഢിയെന്നന്നു വിളിച്ചതില്ലേ
എന്‍ പ്രണയത്തിന്റെ ചെന്നീരില്‍ മുക്കി നീ
നിന്‍ കൊടിക്കൂരക്കു വര്‍ണമെകി
അമ്മതന്‍ നിറയുന്ന കണ്‍കളേ)
തോല്പ്പിച്ചതന്നും പതിവുപോലെ
കാലമില്ലിനിയും കാത്തിരിക്കനെന്നു
ചൊല്ലിയ നിമിഷം മറന്നുപോയോ?
സീമന്തരേഖയില്‍ കുങ്കുമം വീണു
പോറ്റിയോര്‍ക്കെല്ലാം പറക്കമുറ്റി
ഇന്നീ സന്ധ്യയില്‍, അമ്പലമുറ്റത്ത്‌
എന്തിനു നീയെന്‍ മുന്‍പില്‍ വന്നു
അഗ്നിയിന്നില്ല തിളയ്ക്കുന്ന കണ്‍കളില്‍
അലകലടങ്ങിയ സാഗരമോ
നിന്‍ വഴിത്താരയില്‍ പാഥേയം ആകുവാന്‍
ഇന്നുനീയേന്നെ ക്ഷണിക്കയാണോ?
സീമന്തരേഖയില്‍ രക്തം പോടിഞ്ഞുവോ
താലിയിലിന്നേന്‍ വിരലമര്ന്നൊ
ഇല്ല സതീര്‍ത്യ പൊറുക്കുക നീ
ഞാന്‍ ധ്യാനിച്ച നീ എങ്ങോ പോയ്മറഞ്ഞു
ഞാന്‍ പൂജിച്ച വിപ്ലവം പോയ്മറഞ്ഞു
നൈവേധ്യമിന്നും വലം കയ്യിലുന്ടെന്‍
ഇടം കയ്യില്‍ പാറുന്ന ചെംകൊടിയും
എങ്കിലും...ഇന്നീ സന്ധ്യയില്‍, അമ്പലമുറ്റത്ത്‌
എന്തിനു നീയെന്‍ അരികില്‍ വന്നു
കലാലയതില് വച്ച്ച് നഷ്ടമായ ഒരു പ്രണയത്തിന്റെ ബാകിപത്രം..
ReplyDeleteമനസ്സിലെവിടെയോ ഒരു വിങ്ങല്‍..
അതി മനോഹരം. ചേച്ചിക്കു് അഭിനന്ദനങ്ങള്‍.
ചേച്ചി കൊള്ളാട്ടോ ....
ReplyDelete